Rik (25) uit Made is al ruim twee jaar vrijwilliger voor ANWB AutoMaatje Drimmelen. “Ik ben bij AutoMaatje begonnen met losse ritten. Op mijn vrije dagen reed ik o.a. ziekenhuisritjes. Ze konden me inplannen tot ongeveer 12 uur en soms op mijn vrije middag.”
Momenteel is Rik werkzaam als kok bij kasteel Dussen en Maurik. Sindsdien heeft hij één vaste rit. “Elke vrijdagochtend rij ik een mevrouw naar de voedselbank. Daarna pakken we samen de boodschappen uit. Het is altijd gezellig.”
Rik zat in de wachtkamer bij de huisarts. “Ik heb ADHD dus dan zit ik alles te bekijken en toen viel mijn oog op een folder van AutoMaatje. Ik dacht meteen: dit is heel leuk, het is vrijwillig en ik kan het naast mijn baan doen.” Rik heeft de folder meegenomen en zo is hij bij SWO teruggekomen. “Een week later had ik mijn eerste rit.”De vader van Rik heeft altijd veel vrijwilligerswerk gedaan. “Ik ben er mee opgegroeid en ben opgevoed met een stukje bewustwording.”
“Vrijdag is een drukke dag bij AutoMaatje. Ik word vaak gevraagd of ik écht niet nog een ritje kan doen. Het is zo zonde dat daar dan niemand anders op inspringt. Ik weet zeker dat er jongeren zijn die wel een ochtendje of een paar uur beschikbaar zijn, bijvoorbeeld mensen die in de zorg werken en een late dienst hebben. Waarschijnlijk zijn ze niet op de hoogte van de mogelijkheden.”
Rik vertelt vaak aan vrienden of in de kroeg dat hij vrijwilligerswerk doet. “Mijn vrienden vinden het supertof wat ik doe en ze hebben er veel respect voor”. Toch krijgt hij vaak de vraag of hij ervoor betaald krijgt. “Jongeren denken te veel in tijd en geld. Daar gaat t mij helemaal niet om. Ik doe het voor de mensen en voor mezelf haal ik er veel voldoening uit.” Rik probeert dit aan anderen over te brengen. Veel jongeren voelen de druk van de maatschappij en kampen met onzekerheden. “Ik heb t idee dat jongeren in een soort trein zitten waar ze niet uit kunnen. Werken, geld verdienen, sociale media.”
Voor Rik heeft vrijwilligerswerk een wisselwerking. “Alles wat er in mijn leven speelt, staat dan even op pauze. Ik zie t als een lege batterij die dan weer opgeladen wordt met positiviteit”.
Hij vindt het jammer dat voor de meeste jongeren vrijwilligerswerk iets onbekends is. Daardoor zijn ze zich niet bewust van de mogelijkheden. “In plaats van een extra bakje koffie of een uur langer in bed, kun je een activiteit doen. Het hoeft niet veel tijd te kosten.”
Tekst en foto: Gerry van Schendel
