Jonge mantelzorger Amy: “Normaal zorgen ouders voor jou, nu moet jij voor je vader zorgen”.
Amy is 10 jaar en zusje Jill is 8 jaar. “Ongeveer 7 jaar geleden heeft papa een hersenbloeding gekregen.” Amy is vanaf dat moment jonge mantelzorger.
In het begin moest haar vader iedere dag oefeningen doen om goed te blijven bewegen. “Ik vond het heel leuk om dat met papa te doen. Nu vind ik het niet leuk meer want hij wordt vaak boos op mij. Tussen Jill en papa gaat het beter.” Hij heeft op allerlei vlakken hulp nodig. “Soms moet ik papa helpen met beleg openmaken of een pot pindakaas opendraaien.”
Aanpassen aan wat papa aankan
Amy en Jill moeten zich aanpassen aan wat hun vader aankan. “Papa vindt het niet fijn als Jill zit te zingen. Zij houdt heel erg van zingen.”
Hij heeft ook moeite met zijn spraak. “Met lange moeilijke woorden moet hij lang nadenken. Dan helpen we hem met het woord goed te zeggen.”
Toen Amy’s vader uit de revalidatie kwam hebben ze een aparte leefomgeving voor hem gecreëerd in de vorm van een losse woonunit in de tuin. “Papa kan niet zo makkelijk naar boven lopen, dat kost hem heel veel energie. In de unit kan hij beneden slapen”.
Onbegrip
Sinds een jaar woont Amy’s vader nog maar 1 nacht in de week thuis. Dit besluit is noodgedwongen genomen omdat het niet goed meer ging met de kinderen. Hij had heel veel boosheid in zich naar zijn vrouw en kinderen.
Mama: “De kinderen gaan zich anders ontwikkelen en dat begrijpt hij niet. Hij heeft dat inlevingsvermogen niet. We hebben het heel lang geprobeerd maar op een gegeven moment gaat dat niet meer.”
“Soms wil papa een boks geven, maar dan wil ik helemaal geen boks. Ik heb daar dan helemaal geen zin in.” Als het niet goed gaat met Amy, blijft hij vragen ‘gaat het goed’… dat wil Amy niet meer, het past niet meer bij haar leeftijd. “Bij papa moet je iets 300x zeggen voordat hij het snapt.”
Amy vindt het niet altijd leuk om papa te helpen. “Normaal zorgen ouders voor jou maar nu moet jij voor je vader zorgen.” Amy is daardoor soms een beetje verdrietig. Amy’s moeder deelt zoveel mogelijk met de kinderen. “Mama vertelt het ons omdat wij er ook veel mee te maken hebben. Wij snappen het dan beter.”
Puberteit
Amy heeft een leeftijd dat ze eigenlijk niet met dit soort dingen te maken moet hebben. Mama: “Ik vind het steeds lastiger worden, want hoe doe je dat in de puberteit. De kinderen gaan zichzelf ontdekken en zich afzetten tegen dingen. Ik zeg altijd dat ze dat gewoon mogen en moeten doen.”
Tekst en foto: Gerry van Schendel.
