Anita woont met haar man en twee kinderen van 20 en 23 jaar in Wagenberg. Dertien jaar geleden zijn de ouders van Anita ook in Wagenberg komen wonen. Haar moeder had toen al mantelzorg nodig. “Mijn moeder was slecht ter been. Ze heeft 40 jaar geleden haar voet gebroken en dat is nooit goed genezen. Verder had mijn moeder hartfalen, hartritmestoornis en reuma.” Anita heeft zo’n 20 jaar voor haar moeder gezorgd en reed overal met haar ouders naar toe. “Mijn moeder was altijd hulpbehoevend en mijn ouders hadden geen auto.”
Anderhalf jaar geleden is moeder onverwachts overleden. Sindsdien is Anita mantelzorger voor haar vader. “Mijn vader was er verwend. Koken, wassen, strijken … mijn moeder regelde alles. Hij wist niet eens waar z’n sokken lagen. Ik snap dat wel. Dat is die generatie. Mijn moeder legde alles klaar.” 11 weken geleden is vader gevallen. “Hij heeft zijn ruggenwervel gebroken en is sindsdien volledig dementerend”. Hij is tijdelijk opgenomen in Breda, in afwachting van een vaste plek. “Ik ga er bijna elke dag heen. Dat wil ik graag.”
Anita werkt in Zorgcentrum De Wijngaerd in Made. Ze heeft eerst in de zorg gewerkt en nu is ze sinds 9 jaar welzijnsmedewerker en vrijwilligerscoördinator. Van haar werkgever krijgt ze volledige medewerking om haar mantelzorgtaken goed uit te voeren.
Neem de tijd die je nodig hebt
“Mijn moeder kwam in het ziekenhuis te liggen en ik had er geen goed gevoel over. Ze hebben tegen mij gezegd: neem de tijd die je nodig hebt.” Daardoor kon Anita haar moeder in het ziekenhuis zijn. “Er werden taken van mij overgenomen en dat was echt fantastisch. Ook toen mijn moeder overleden was, ben ik een paar weken thuis geweest. P&O zei: jij staat altijd voor ons klaar, dus nu staan wij voor jou klaar.”
Wij vangen elkaar op
Anita heeft fijne collega’s om haar heen. “Echte welzijnswerkers, die heel de week voor jou gaan draaien en van alles van je overnemen. Als er iets is, kan ik altijd weg van mijn werk.” Haar werkgever denkt goed mee. Op dit moment heeft ze kunnen regelen dat ze elke woensdag vrij is. “Je merkt dat je in de zorg werkt, ze werken allemaal met hun hart. Stel dat er iemand van de zorgafdeling plotseling weg moet, dan ga ik helpen, dan was ík die mensen wel even. Zo vangen wij elkaar op.”
Anita kan op haar werk haar verhaal goed kwijt. “Het is fijn dat je er veel over kunt praten, ook op je werk. Ik vind het echt fantastisch hoe ze het bij ons doen. Ik kan niet anders zeggen.”
Tekst en foto: Gerry van Schendel.
